JEJANEK

 JEJANEK

Rojên di gencê dewijî, bi herekdê xwuya, di torbey komir anê sûka Sêwregi, biroşê Jejanekî.

     Jejanek komirî senceno. Torbeyên ‘hewt kîloy vijyeno, torbeyên jî ‘heyşt kîlo vijyeno.

     Jejanek gênca rê vano o’il (oğil) ‘hewt û ‘heyşt keno çend?

     Gêncîy vanê:Xalo keno des û panc.

     Jejanek vano: Nê o’il (oğil) şima nêzanê, keno deş û hîlê (des û hîrê)

     Gêncî jî vanê ki: Xalo! Ma qey  ma, mekteb wendo, ma zanê.

     Jejanek vano: Nê o’il (oğil)! Mi tîyadi eldîş (erdîş) keldo şipe (kerdo sipe), ma şima ‘hendê mi zanê?

     Ew Jejanek dewam keno vano: Hele finê vajê deş û hîlê (des û hîrê)!

     Gêncî vanê: Xalo, ma ma çirê vajê des û hîrê?

     Jejanek vano: Ê hele şima finê vajê deş û hîlê (des û hîrê)

     Gencî jî bê zerî vanê: Des û hîrê!

     Jejanek jî vano: Hii hi!  O’il, yek vilda wêda (jew aşt û naşt)! Mend çend? Mend deş û didi.

     Yek ‘eblê çiwala (jew ‘ebrê çiwala)! Mend deş û jû!

     Yek jî ket û mil(mir)! (jew jî kewt û merd!). Mend deş (des)!

      De o’il (oğil)! Pelekanê(perekanê) xwu bigîlê(bigîrê) şilê (şirê), şima şinê jî helê (herê) xwu Textemil (Textemir) di aw medê! Qeçê sûkîy pîncyê, ê do ‘heşapkelê ‘heşapkelê (‘hesapkerê), ê do şima fina bîyalê(bîyarê) ma şel (ser)!!!! 

Nûştok: Faruk ÇETÎNKAPLAN

Vatok:Mehmet AKTAN