TI LÎLIKÊNDÊ MINO ME’HNEDARÊ

TI LÎLIKÊNDÊ MINO ME‘HNEDARÊ[1]:

Jewî va, ‘’ti lîlikêndê mino me’hnedarê’’.

Çirê lîlik nê, lîliko me’hnedar?

Eger lîlik tenîya bo, wexta qîmetê hember[2]î bixwu çinêbeno. Wesfê kesî tenîya tey asenê, wesfê ê kesdê bînî, wesfê hemberî, wesfê o ki bîyo lîlik, ê ê şexsî çinîyo. Mersela, ti biwinîyê lîlikîra, lîlik to bimojno, wexta lîlikî di çi çîyo ki oyo aseno, ê mojnokîyo, kiramata lîlikî kesên yan jî çîyên mojnayena.

Pekî ya o merdimo ki tîyê cirê vanê ‘’ti lîlikêndê mino me’hnedarê’’ ma qe wesfêndê ey çinîyo? Ma o, sirf kesî mojneno?

Haybûkî çirê oyo vano ti lîlikêndo me’hnedarê? Me’hnedarey çiwext ew senîn ‘hasil bena?

Eger merdim bişo bi hemberdê xwuya pîya pişk xwu jî bimojno, îşte wexta beno lîliko me’hnedar. Yanê şik û fîkrê minê to sere asenê, ha ez, ha ti. Tîyê bi şik û fîkrandê xwuya, mi jî mojnenê. Ma zêdê pêyê, ma jewê, ma jewaneyê, ma zêdê pê vanê, ma bol û bol bi pê manenê. Eger ti xwu vajê, zeki ti mi jî vajê, eger ti biasê, zeki ez jî biasa ew z.n.

Filan çîy û vatişê mi tora vijîyayê, willahî mi jî winî vatê, ez jî winî şikêr bîyê, mi vatê ez tirim senîn îfade bikera? Nê qiseyê ki ê do mi fekîra bivijîyayê, to fekîra vijîyay. Ti bîyê açarnokê mi, ti mirê bîyê lîlik, hema lîlikêndo me’hnedar. Çiki ti vatiş û şik û fîkrandê mira haydar jî nêbîyê. Cora ê şikîy hem ê toyê, hem jî ê minê.

Eger mi bivatayê ti lîlikê minê, ez do to di biasayê, qedr û qîmetêndê to do nêmendayê. Feqet ki mi bi vajekênda me’hnedara heq û huqûqê to resna bi to, da bi to. Mi qelbê to nêşikit, mi zerrîya to groti. Mi heqê nefsan da bi ci, ez zulimkaranra jî nêbîya.

Cora senîn ki qûl lîlikêndê rebdê xwuyo me’hnedar[3]o, winî jî ti jî lîlikêndê mino me’hnedarê.

Şaban ŞENATEŞ/19. 03. 2014

Suwêrek’i