Xutbeya Xatirvaştişî

Xutbeya Xatirvaştişî 

Açarnok:Faruk Çetinkaplan

Hemd û şukur mexsûsê Allah’îyo. Ma Ey’rê hemd kenê, Ey’ra yardim wazenê, ‘efkerdişê xwu Ey’ra wazenê ew ma  xwu erzenê bextê Ey. Ma kar û ‘emelê xwuyê xirabîra  ma xwu erzenê bextê Allah’î . Allah û Teala kê vera raya raşteyi berose, eyrê şaşey çinîya;kê jî raya raştira vejose, eyrê jî raya raşti çinya. Ez şahîdey dana ki;bê Allahî îlahêna çinîyo, o teko ew hemtayê(henteşê) ci çinîyo. Fina şahîdey dana ki;Mu’hemmed qûl û resûlê ey o.

Ey qûlên Allah’î!

Ez şimarê tewsîye kena ki; Allah’îrê ‘hurmet ew Ey’rê îteet bikerê. Goşdareya vatenan dê min bikerê! Çiki, na serra tepîya belkî fina ma tîya di  jewbînî nêvînê.

Ey însanêno! Bêşik, na mengi senî muqeddesa ew na roji senî mubarekase; heta roja ki şima biresê rebbê xwu, gûnîya şima, malên şima, namûs û şerefê şima jî hinî muqeddes û mukerrema ew jewbînan dê şimarê ‘herama!  Şima do meşt biresê rebbê xwu ew  ‘emelê şima do şimara bêro perskerdeni. Şima het di çi emanet estose wa biresno wihêrdê ci.

Her babet faîz hewadeyayo. Hema sermîyanê şima ê şimayo. Ne zalim bê ne mezlûm.

Allah’î faîz ‘heram kerdo. Faîzo ki sifte hewadeyayo, faîzê dedzayê mi ê ‘Ebbas’î yo.

De’hweyên gûnîrijnayeni, pêro hewadeyayê. Betalkerdena de’hwaya gûnîrijnayena siftekêni, de’hwaya Rebîa bin Harîs bin Ebdulmuttelîb’î ya.

Ey însanêno!

Şeytanî naya tepîya, nê ‘erdandi cirê evdey kerdişîra ûmidê xwu birnayo. Labrê o, gunayoki şima werdî ‘hesibnenê, şima ê gunaya bikerêse, şeytan do jî kêfweş bo. qandê dîndê xwu, xwu nê çîyanra jî mehefeze bikerê.

Ey însanêno!

‘heqê cenîyandê şima, senîki şima sero estose, ‘heqê şima jî înan sero esto. Kişta herkesîra (goreyên ‘edetan) nanwer û xwuradayena cenîyan şima sero deyno. Cenîyandê xwurê bi rindeya me’hmele bikerê. Çiki ê (cenîy) şima hetidi emanetê Allah’î yê. Deraqdê cenîyan Allah’î ra bitersê, bi rindeya me’hmele bikerê. Bi şikêna goşdareya mi bikerê! Ya Rebbî, Ti şahîd bi!

Ey însanêno!

Mu’mînîy brayê pêyê. ‘Heta mu’mîn bi zerîda xwuya malê xwu  nêdo kesên, kesênrê ‘helal nêbeno. Mi dima ne’heqey pêrê mekerê, mekewê kufrî mîyan ew gûnîya jewbînîy merijnê. Şimarê hinî çîyên verdana ki, şima bizexm û pihêtêna tepşêse, şimado xwu şaş nekerê. O çî “Kitabê Allah’î û sunnetê Pêxemberê ciyo.

Ey însanêno!

Rebbê şima jew, pîyê şima jewo. Şima pêro qeçên Adem’î yê. Adem jî ‘herira xuluqyayo. Allahî hetidi, en însano bi qedr û qîmet, oyo ki Allah’î rê ‘hurmet keno ew eyra terseno. Kes kesî serra çinîyo. Qedr û qîmet bi teqwayayo.

Şahîd bi Ya Reb!

Şahîd bi Ya Reb!

Şahîd bi Ya reb!