LA NA ‘SÎYA KORAN NÎYA LAA!(2)

(BEŞA 2.)

Mabeyn ra xeylê demên kewno orte; Çêrmûgijê ma dewerda xwu ra şino sûka Çêrmûgi, lazimeya keyeyî çiçîyose ey bigîro. ‘Heme çîyê xwu tê mê keno tepîya vera êreyê kewno ray yeno reseno kerrandê dewa Nişnîgi.

‘Hafizê ma jî Sêwregi ra kewno ray dew bi dew parseyê xwu keno yeno reseno kerrandê dewida Nişnîgi raştê Çêrmûgijo derbederî yeno. Yanê Çêrmûgij û ‘Hafizê ma raştê pê yenê. Çêrmûgij şaş û mat maneno ew xwu pîzedi vano:  “Ya Rebbî ti çi girdê ki serana tepîya tîyê ney, nê kerra mîyandi teslîmê mi kenê.”  Eza jî cezayê nê ‘Hafizî axreti rê nêverada, cirê fenn û fîlimê vraza. 

Çêrmûgijê ma şino şino bi qesd û mexsûsa xwu qilojneno ‘Hafizî ro.

‘Hafiz: “Le la ma ti korê! Tîyê mi nêvînenê?”

Çêrmûgij: “Ee, ez kora, ma ti jî korê?

‘Hafiz: “Ee, ez jî kora!.”

Çêrmûgij: “Tîyê kura ra yenê?”

‘Hafiz: “ Willi eza Sêwregira yena. Xwurê xeyr û bêr geyrena. Mi weyna, Sêwregi  xeyrê xwu mi rê ‘hend vêşî  nêkena, ez jî kewta ray amaya tîyana. Ê hele vaji,  tîyê kotîra yenê?

Çêrmûgij: “Eza jî Çêrmûk’i ra yena. Şarê Çêrmûgi , xeyr meyrê xwu bi mi kerd û ez kewta ray ew eza şina dewida xwu.

‘Hafiz: “Ê to qe perey arêday?”

Çêrmûgij: “Ey mi ‘hendê xwu arêday.”

‘Hafiz: “Hele ka to çendê arêdayê?”

Çêrmûgij: “Ti kenê peranê mi sekerê?”

‘Hafiz: “Qando ki  ez fe’hmkera,  Çêrmûgijîy yan Sêwregijîy comerdîyê, ay ra yanê!”

Çêrmûgij: “ Ê temam.” Vano tepîya perekanê xwu keno destandê ‘Hafizî ew paweno ki ‘Hafiz do se kero. ‘Hafiz hewneno ki xeylê pereyê nê la! Ew fina keno xwu tûnik û cayê xwu virneno xwu erzeno kerreyên pey. De Çêrmûgijê ma hewneno ki no hana baqil nêbîyo.

Çêrmûgij: “La ‘Hafiz ti sera şî la! Perekanê mi bîya la!

‘Hafiz vengê xwu nêkeno, cadê xwu di bê’hes paweno.

Çêrmûgij: “ Ya Rebbî ‘halê mi tora ‘eyano! Eza na ‘sîyeri gîna erzena, boka ti qorikda ciro dê Ya Rebbî!”

‘Sî, şina gunena qorikda ‘Hafizîro. ‘Hafiz xwu zeredi vano: “La ez naya nêmirena, çîyê bi mi nîno!” tepîya cayê xwu virneno ew bê’hes û bênefes xwu dûsikneno kerrayêna.

Çêrmûgij: “La ‘Hafiz perekanê mi bîya la! Ti qe Ellayra jî nêtersenê, ti perekanê mi nêdanê la!” ‘Hafiz fina xwu keno kerr, cewab nêdano.

 Çêrmûgij: “ Ya Rebbî! ‘Halê mi tora ‘eyano! Ti mirê yardim biki! Eza kena na ‘sîya xwu berza ‘Hafizî, ti jî ortedê mîyanedê cirodi Ya Rebbî!” ew ‘sîyera xwu erzeno, dano ortedê mîyanedê ‘Hafizî ro. ‘Hafiz tam teweno, hema vengên ci ra nêvijyeno. ‘Hafiz xwu pîzedi vano. “Le la ez na sîyera jî nêmirena.” Dima  cayê xwu fina virneno.

Çêrmûgij: “ La ‘Hafiiiz!  La bêûjdaaan! Ti kura vinî bî laa! Ti qe Ellayra nêtersenê, xof nêgenê laa! (ew dima jî ) Ya Rebbî! Ti wayirê bêkesanê! Tora ‘eyano ‘halê mi! Eza kena na ‘sîya girdi berza vera  ‘Hafizî! Ti boçikerda ciro di Ya Rebbî!”   A ‘sî jî şina gunena boçikda ‘Hafizî ro, ‘Hafiz cadê xwura  ‘hewlêna ‘hol beno, ganê ci bol teweno, haho keno ew vano:

‘Hafiz: “La na ‘sîya koran nîya laaa!”

 Çêrmûgij: “Yaa, na ‘sîya koran nîya ya! Wey maşella to jî rew fe’mkerd yanê! ‘Eferîm to rê! 

‘Hafiz: “La ti kamê laa! Tîyê mirê hina fenîy kenê?”

Çêrmûgij: “Tîyê fenîy kenê eza kena? Ma ra kam diha fenkar û oyindaro?”

‘Hafiz: “…………………………………………?”

Çêrmûgij: “’Hafiiiz, ‘Hafiz! Yeno to vîrî, to Sêwregidi ro mi sekerd?

‘Hafiz: “ Mi sekerdo yaw!?”

Çêrmûgij: “ Şewra rewê bî, mi nanên xwurê grot bî, pîzeyê  mi to veşa, mi nana xwu dê to. Mi pereyê xwu day to dest, labrê to sekerd? To perey grotîy kerdîy xwu tûnik û to haho kerd. To va “Haho bêrê noyo keno peranê mi, mira bigîro!”  To ez kerda rezîl! to ez veyşan verdaya! To bi şeref û ‘îzzetê mina kaykerd. To ez bikiştayê, ez ‘hendayê nêtewayê! De nika vaji!  Ame to vîrî ‘Hafiiiz!

‘Hafiz: “…………………………………………………….!?”

Çêrmûgij: “ Nika, to ‘hendê barên herê, to kotekîy ‘heqkerdîy.”  Ew Çêrmûgijê ma kewno ser dano pro, dano pro mizmu’hal keno, çendi ki pereyê ci jî estê cira gîno ew ca di veradano kewno rayda dewida xwu.

Nûştok:Farûq ÇETINKAPLAN

Vatok:Dewa Çêrmûgi cemhetê  Meğmûri ra.