WA’HÎYO SİFTEKÊN

WA’HÎYO SİFTEKÊN

  Mekka, çolên bêser û berîy mîyan di, dor çoşmeyê ci, bi hişkal û pûtperesteya gêrîye bî. Dînê Hz. Îbrahîm(‘a.s)’î ‘Henîfey, hema ki temamê ci keno vinî bo. Însanan, bi destdê xwuya pûtîy viraştê ew cirê secde kerdê, yanê xwurê kerdê me’bûd. Herkesîra jî ‘eyano ki; ne zirarê ci ne jî qet faydeyêndê nê pûtan resayê kesên. Mîyanê Ke’bî, bi pûtana fekra bî.

      Bê pûtperestan, ‘Henîf’îy jî estê. Labrê bol tayênê, ayra ‘hukmê ‘Henîfan jî êlî sero zeîfo. Qandê coy ‘Henîf’îy, êlîra dûrî mendê, îbadetê xwu tenîya, çimanra dûrî di ardê ca. Dînê ‘Henîf’î, tew’hîdî seroyo.

Pêxemberê ci jî Hz. Îbrahîm (‘e.s)’o.

 Pêxemberê ma, cara pûtanrê îbadet nêkerdo. Pûtanrê îbadetkerdiş jî, însanêndê wayiraqilanrê ‘eybêndo gran vîneno, aqilê ci nêgîno, ro însanî nêano. Kiştênra pûtpersetey kiştênra bêexlaqey, fikr û qelbê ‘Ereban kerdo têmîyan, ‘heme çî alozîyayo ropê. Nê ‘halê însanan, pêxemberêma tewnayê, pa bê’huzûr û nêweş bîyê ew nêzanayê se kero. Serrê ci jî hewna hîris û pancîy bî.

Pêxemberê ma jî zey ‘Henîfan, şîrk û zulmdê şardê xwura qayil bî ki tim dûrî kewo. Ayra, wext bi wext, nan û werê xwu grotê ew şîyê kafdê Hîray di bi rojana mendê, kewtê tefekkur. Bi no ‘hala, ‘heta çewresê xwu dewam kerd. Serrandê xwuyê çewresî di, deha vêşî şîyê kafa Hîray di bi rojana mendê. Jew fin mengên mendê, weynayê xwu çoşmera, kewtê tefekkurêndo bêbin. Bado Koyê Nûrî’ra ameyê war, Ke’abe tewaf kerdê tepîya xwu eştê keyedê xwu, cem’hetîra dûrî kewtê.

                                                               Faruk ÇETİNKAPLAN