HELÎSA

HELÎSA[1]

Mintiqa: Gimgim

Çime: Gullu ÇÎÇEK

Arêkerdox: Murat ÇÎÇEK

Rojê Male Nasredîn wurzeno ra xo rê şono dewê çêkekê de(yew key de) beno meyman. Cenike ana ci rê helîsa pojena(pewjena). Tabî sifre nana ro, wenê. Male Nasredîn nîyadano(ewneno) ke weş a, şîrîn a. Male Nasredîn vano:

– Wayê, nameyê nê yemegê şima çik o?

Vana:

– Helîsa ya.

Eke vana helîsa ya, Male Nasredîn vano ez xo vîrra mekerî, ez ke şîya çê(key) cenika xo ra vajî ma rê pojo(bipewjo). Wurzeno ra raye ra şono kuno(keweno) binê raye vaye ser ra kil dano vîrra şono. Çuya xo cêno(gêno) çamura ujay tevdano. Çamure tevdano tevdano tevdanooo, milet şono serê bona(bana); vanê ero berê ma şîme xoce ha wo amo(ameyo) nêzo çikê xo kerdo vîndî, gunek o ma şîme teyî bifetelîme(bigerîme) belka ma bivenîme. Şonê vanê:

– Xoce, to çikê xo kerdo vîndî?

Vengê xo nêkeno. Defêna vanê:

– Xoce to çikê xo kerdo vîndî?

Hîn(winî) vanê û ê kî cênê(gênê) teyî tevdanê. Werte(orte) îna(înan) ra ju vazdano vano, la-law ma hîn kerde ke, kerde ze(sey) helîsa.

Xoce vano:

– Ha ha haaa mi dî, dî.

Eke hîn vano, vanê:

– Xoce Heq belayê to bido ha. To ma can(gan) ra kerdîme.