Roşan

Roşan,

bi zerqê şefaqiya heyecanê roşanî peşya mar a,ewro dar û vilikan ra boyên da terwendê vilabîyê  ,vayê şefaqî babetna weş bî,lerzên do şîrin kewtê gandê kesî,sêpare di şala ma bî bî derg .Şal sero firaqî zeyidyay bî . Firaqan miyan di babet babet nehmetî estî bî , mast û zeytun penîr û kilorîy pê vero rêz bîbî.Çinayê xaşêlênî bi qeçana pirabî.Ewro ma vera İsmailan  bewraqî kerdî ,ewro tebexa zengîn û feqîran bi goşta bî pir.Keyeyê  kokiman ,keyeyê dêsa vero mendan bi vengdê torina bî şên.Serê mezelan zê dê çarşî dê suk pir bî.Dûr û nezdi ra xopay û bivesayita insana xwo resnabî pê .  Mehzîwanî qandê meymana veriştî pay û roniştê meyman hewênayê,goştê bewraqî û şeker û loqim nayê  meymana vera.Ewro qereperê dinyay ,çiyo ki   ma ganê xwo nayo ser, xijbilodê dinyay ra ma hebekê kewtê dûrî .

Roşanê ma hanabî ya ê bînan.Ax û ax cayên di şîn cayên di veyvebî.Hewara mayan, qirina qeçan ,  sês û xedirê zaliman roşan di ji dewam bî. Zaliman luliyê tifinganê xwo kerdo vera qergun û bêçaran.Herun da beran û kelan miyan û bizan inan sero ronayo goniya înan herikêna kuçan ra.Herun da meymaney da roşani  ê amey bî sukda ma meymaney. Çi meymanê bi qiymetê bî.Ma xiraban dê suk di ca dabî ci.Zalimî roşan di jî bı destan dê xwoyê gonîyana gora mezlumî aşanayê.

Ellah roşanî heqîqî bislimanan pêrin rê qismet kero,roşanê şima pêrin bimbarek bo.