RİSALE REMEZANİ(8)

NUKTEYA ′HEŞTÎ

Heta ′heyatdê însanîyê şexsî ra, xeylên ′hîkmetandê rojedê Remezanîyê Şerîfî ra ′hîkmetêndê ci jî no yo ki;

Rojeyê Remezanî, goreyê îlmdê tibbî, însanî rê bi şiklêndê dermanêndê tewrê raveya parêzêndo maddî û manewî yo ki; nefsê însanî, kişta werd û şimîya ′heta ki xwuserî û başnewekîlane ′hereket bikero, senîn ki heta tibbîya ′heyatdê kesîyê şexsî rê zirar dano, winî jî; ′helal ′heram, senîn ki raşt ame, hergi çî werdeni, ′heyatdê kesîyê manewî rê beno babetên zehêr. Na gama tepîya, qelbî û rihî rê îtî′at kerdiş, nefsî rê beno çetin. Nefs, serkeşane ′sere gîno û wesarî fîneno xwu dest. Deha însan nêşeno ey nişo, o nişeno însanî. Remezandê Şerîfî di, bi rojîya, bi şiklêna parêzi mûseno, rîyazetî rê gurweyêno ew fe′hm keno ki, gereg ki goşî emrî ser no. Fina aqilêno xwu ser ki, mîdeo ze′hîfo fiqare, gereg ki verê ′hemirnayîşî, nan nanî sero, werd werdî sero nêwero û nêqulojno mîdî mîyan ew bi no babeta nêweşînan de′hwet nêkero. Senîn ki bi emrîya ′helal teriknao, ′eynî bi şikla jî qandê teriknayîşdê ′heramî, tey destbera goşdarey kerdişdê emro ki aqilî û şerî′etî ano peyda beno. Ew bi no şikla, qandê nê′herrimnayîşdê ′heyatdê xwuyê manewî qeyret keno.

Hem miheqeq bolê însanan bol finî raştê beladê veyşaney yeno. Veyşaneya ki qandê sebrî û te′hemmûlî bi namedê îdmanîya deyaya însanî, mi′htacê rîyazetî ya. Rojeyê Remezanê Şerîfîyo ki bi se′hora ′hendê pancês se′atîy, bê se′hori ′hendê vîst û çe′har se′atîy rameno, qandê sebrî, qandê te′hemmûlî rîyazetên û te′hlîmên o. Dêmağ kî, dermanêndê bêsebrey û bête′hemmûleya ki mûsîbetanê benîadamî kena didi jî, roje o.

Hem bol xizimkarê ê paloke[1]dê mîdî est ê. Hem bi eya hîlbîyaye[2]xeylên azayê gandê însanî est ê. Eger nefs, wextêndê birojedê mengênda bellîya namekerdê di, bi werd û şimîya nêaresneyo, wexta nefs do îbadetê xizimkaran û cîhazatandê xusûsîyanê ê palokî, ci vîra kero. O do bi xwuya bimijûlno, do zorê destdê xwu înan serno. O cîhazatê benîadamîyo bîn do jî, bi çerxandê şemate û toz û dûmandê ê palokedê manewîya gêj bo (û aqilî pêşano.) Mîde, balan tim û tim anceno xwu ser, wezîfanê înanê payeberzan hema soliğên bo jî, keno înan vîra. Na poxi rao ki, verîndera o bol ehlê welayetî qandê ravey şîyayîşî, rîyazet kerdo, xwu bi nan û werdê tayênîya mûsna o. Laberê bi rojedê Remezandê Şerîfîya, xizimkar û xedemeyê ê palokî fe′hm kenê ki; ê, sirf qandê ê palokî nêdeyayê. Cîhazatê ê palokîyê bînîy, bedelê ′hangdê ê palokedê ′heramî û nêercîyayî, Remezandê Şerîfî di, bi şênemegîyênda melekî û rûhanîya tam vînena, balê xwu nana tîyay ser. Cora o ki, mu’mînîy Remezandê Şerîfî di, goreyê derecandê xwu, goreyê ′emeldê xwu, cîya cîya benê mazharê nûran û feyzan û şênemegîyan. A mengida bimbareki di, bi rojîya, zêdê qelbî û rihî û aqilî û sirrîya, letaîfî ′hemî di epey averşîyayîş û berke est o. Mîde bibermo jî, êyê me′hsûmane kêf kenê, huwate dê.

[1] Paloke: Faroqe, fabrîqa.

[2] ′Elaqedar, têkilî.

TADOK:ŞABAN ŞENATEŞ