VAYÊ XERBÎ

                                         

VAYÊ XERBÎ

Feyza Adabeyi

                  Rojê di embazî xwu rê şîne welatên di bi girweyê Nê şinê her ju xwu rê cayên di kar vineno û xebitêno. O ju pereyo ki qezenç keno ‘hemin xerç keno, ano tamtîtîkî weno keno xerç, o bîn cî peranê xwu arêdano, gire keno nimneno.

Wext yeno nê kene ageyrê keye, ageyrê dewda xwu. Ê embazan ra o ki pereye xwu ‘heme xerç kerdê o vano:

-La he bîya çend pereye to esto? No merdek jî bi qelb do safîya peranê xwu musneno embazdê xwu.

No embazo bîn niyetê  xwu xerpineno .

Vano:

– La ma şire dew,  dewijî do vaje, la embaze to hendaye perey arekerdê, ya ka pereyê to?

Ney niyet  xerpinayo gêno bêbexteya embaze xwu kişeno… Vano se beno tîya di kes çinyo. Wexta embaze ci vano:

-Vaye xerbî… Gonîya mi vinî mek a.Rebbê mi tîya di  kes çinyo,Ya Rebbi  ti nê vayê xerbî mi rê şahede kerê.

Ew mireno.

No Embazo bîni, dima vano:

-La ez şira dew  dewijî do vaje, la ka embazê to?

Nêwetano diha şiro dew jî. Şino dewna. Xwu rê axayên het di girweyêno. Serana girweyeno. Kesîya hesê xwu nê keno. Caran nê huweno.

Rojên xwu rê fina xebtîyeno winêno ki vayê xerbîyo yeno. Wexta qisaya embaz de ci yena ci vîrî. O jî hüweno. Vano:

– Ka vayê  xerbî tore sekerdi?Ew huweno.

Axa winêno kî, no yo xwo bi xwo huweno. Vano:

– Ya no weyna keynerda mira huwa ya cî weyna cinîyerda mira huwa. No caran nê huweno yoxse. Vano îşkele esto.

Debança ra xwu gîno û şino. Şino vano:

-Ez do to bikşa. Raşt vaji, ti qande çîçîya huwayê? Ti hettanî nika qe nê huwaye? Ti amey ma het ,ti qe nê huwaye. Nika senî bî tîye huwene? Vaji ez do to bikşa…

Merdek vano: hal mesela  mi na û ê embazde mi na no yo. Ma şî,ez û embazendê xwu ya ma girweyayi mi pereye xwu werdî, tim day tamtîtîkî, ma kerdi ray kewo ez vinîyaya mi va:

-Keko ya ka pereye to? Ey hettek di jî gireyen pereye ci estîbî.

Mi va:

-La ez şira dew, dewîjî do pero mi bihuwe.

Ê do vaje:

-Ney hendaye perey arêdayo ya ka pereye to?

Mi jî va:

-Vindi ez ney bikşa ki peranê ci cira bigîra. Mi ci kişt.

Mi dima va ez şira no fin cî dewijî do vaje :

– La, ka embazê to? To çire embazê xwu, xwo dir nê ardo?

Mi wexta nêwetar di şiro dew jî. Wexta ki mi embaze xwu kişt , uja di kes çinî bî.

Embaze mi va:

– Vayê ğerbîîî! Gunîya mi vinî meki a. Nika wa ame ew a qiserda ey rê huwatê mi ame. Ez a cokare huwena.

Axa wexta vano:

-Dêmağ winî. Ney berê, şito ki marda xwo ra aspawito boka ci zincîra  bêro. Mademo ki no hendayê bêbexto. Ci berê çekerê hepis…

Vayê xerbî merdimo ki kişyayo ey rê  beno delîl heyfa ci erdo nêmanena.